فیزیوتراپی برای بیماری های تنفسی یکی از شاخه های مهم فیزیوتراپی است که با هدف بهبود عملکرد سیستم تنفسی و کاهش مشکلاتی مانند تنگی نفس و ضعف عضلات تنفسی انجام می شود. این روش با استفاده از تکنیک های تخصصی به پاکسازی راه های هوایی، آموزش تنفس صحیح و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک می کند.
خدمات پیشنهادی: فیزیوتراپی صورت در قزوین
فیزیوتراپی برای چه بیماری های تنفسی مناسب است ؟
فیزیوتراپی برای بیماری های تنفسی به افراد مبتلا به بیماری های مختلف کمک می کند تا تنفس راحت تری داشته باشند. این درمان برای انواع مختلف بیماری های تنفسی، از جمله بیماری های مزمن و ناشی از بیماری های دیگر، توصیه می شود. فیزیوتراپی برای بیماری های تنفسی، به طور ویژه برای موارد زیر استفاده می شود:- آسم و اختلالات تنفسی مرتبط
- COPD یا بیماری انسدادی مزمن ریه
- فیبروز سیستیک که به عملکرد ریه ها آسیب می زند
- برونشکتازی
- مشکلات تنفسی پس از کووید-19
- بیماران مبتلا به فلج اطفال
- بیماری های بینابینی ریه
- نارسایی های تنفسی ناشی از اختلالات دیواره قفسه سینه
- بیماری های عضلانی که بر تنفس تاثیر می گذارند
- دیسترس تنفسی ناشی از چاقی
- مشکلات تنفسی در دوران بارداری
- مشکلات تنفسی قبل و بعد از جراحی
- مشکلات تنفسی پس از بی حرکتی طولانی مدت
- اختلالات تنفسی ناشی از بیماری های عصبی
چه زمانی نباید فیزیوتراپی تنفسی انجام دهیم؟
فیزیوتراپی تنفسی می تواند به بهبود عملکرد ریه ها و کاهش علائم بیماری های تنفسی کمک کند. با این حال، در برخی شرایط خاص، استفاده از آن ممکن است خطرناک باشد. برای جلوگیری از آسیب، لازم است که فیزیوتراپی تنها تحت نظر متخصص ماهر و مجرب انجام شود.- فیزیوتراپی در شرایطی که قفسه سینه و دنده ها شکسته باشد باید با دقت و احتیاط کامل انجام شود تا از تشدید آسیب جلوگیری گردد.
- در جراحی سر یا مغز، خم شدن سر به سمت پایین ممکن است باعث تشدید خونریزی شود، به همین خاطر استفاده از فیزیوتراپی تنفسی توصیه نمی شود.
- در صورت مشاهده خون در خلط فرد، فیزیوتراپی تنفسی باید با تجویز پزشک انجام شود و تمرینات خاصی مورد استفاده قرار گیرد.
- برای افراد مبتلا به آسم حاد، فیزیوتراپی تنفسی توصیه نمی شود. تشخیص شدت آسم باید توسط پزشک متخصص انجام گردد.
- افراد با مشکلات قلبی و ریوی ممکن است در اثر فیزیوتراپی دچار تغییرات شدید در فشار خون شوند.
- در صورتی که فرد مبتلا به تومور استخوانی باشد، فیزیوتراپی تنفسی باید با مشورت پزشک انجام شود.
- بیماری های ریوی حاد ممکن است با فیزیوتراپی تنفسی بدتر شوند و باید تحت نظر متخصص ماهر انجام گردد.
نحوه انجام فیزیوتراپی برای بیماری های تنفسی
فیزیوتراپی برای بیماری های تنفسی یک رویکرد درمانی است موثر در بهبود بیماری های ریوی است. نحوه انجام این درمان معمولاً شامل چندین تکنیک خاص است:1. زهکشی وضعیتی
در زهکشی وضعیتی، هدف تخلیه ترشحات ریه با استفاده از گرانش است تا به نای و برونش های بزرگتر برسد و از طریق سرفه دفع شود. برای این منظور، بیمار در موقعیت خاصی قرار می گیرد که بسته به ناحیه نیازمند تخلیه تغییر می کند. پیش از انجام، بیمار باید نحوه سرفه و نفس عمیق کشیدن را یاد بگیرد. این روش بعد از خوردن غذا توصیه نمی شود.2. تنفس دیافراگمی
تنفس دیافراگمی شامل تنفس آهسته و کنترل شده همراه با شل کردن عضلات جانبی است. این روش، بهبود عملکرد تنفسی را تسهیل کرده و به طور مؤثری از خستگی جلوگیری می کند. از طرفی با تکنیک های فعال ترکیب می شود تا فرآیند بهبودی تسریع یابد و کارایی تنفس را افزایش دهد.
3. ارتعاش قفسه سینه
ارتعاش قفسه سینه تکنیکی است که با قرار دادن دست ها یا نوک انگشتان بر دیواره قفسه سینه و اعمال فشار در هنگام بازدم، لرزشی ایجاد می کند. این روش، همراه با فشرده سازی و درناژ وضعیتی، به هدف از بین بردن ترشحات غلیظ چسبیده به دیواره های برونش استفاده می شود.4. سرفه هدایت شده
سرفه معمولاً زمانی رخ می دهد که مخاط از دیواره دستگاه تنفسی جدا می شود. در صورتی که این اتفاق نیفتد، سرفه با اعمال فشار به نای و در ناحیه فوق استرنال در پایان دم ایجاد می شود تا مخاط از طریق دهان خارج شود یا بلع گردد. در بیماران با لوله تراکئوستومی یا انتوبه شده، ساکشن جایگزین سرفه شده و پروب به لوله داخل تراشه وارد می شود. خدمات پیشنهادی: فیزیوتراپی کارمندان بانک ملی در قزویناقدامات اولیه برای فیزیوتراپی تنفسی
اقدامات اولیه در فیزیوتراپی تنفسی شامل ارزیابی کامل وضعیت تنفسی و وضعیت فیزیکی بیمار به منظور برنامه ریزی درمانی دقیق است.- ارزیابی دقیق علائم، از جمله تنگی نفس، درد، خلط و مشکلات تنفسی دیگر
- بررسی پویایی و استاتیک قفسه سینه به صورت تصویری و دستی و ارزیابی ریتم و وضعیت تنفس
- بررسی دقیق صدای تنفس بیمار برای تشخیص مشکلات عملکردی و تنفسی
- بررسی قدرت و عملکرد عضلات مربوط به تنفس برای تعیین نیاز به تقویت یا اصلاح
- استفاده از این روش برای اندازه گیری پارامتر های تهویه ریوی و شناسایی مشکلات تنفسی
- در صورت نیاز، اندازه گیری میزان اشباع اکسیژن در خون برای ارزیابی وضعیت تنفسی
- بررسی سازگاری فیزیولوژیکی بدن بیمار قبل از انجام تمرینات فیزیکی
- انجام آزمایشات تکمیلی شامل گازومتری، اشعه ایکس و دیگر تست های تشخیصی برای ارزیابی دقیق تر
