CTS یا سندروم تونل کارپال مچ دست چیست؟
سندروم تونل کارپال یا CTS یکی از شایع ترین مشکلات عصبی دست است که به دلیل فشار روی عصب مدیان در مچ ایجاد می شود. این عارضه باعث بی حسی، گزگز، درد و ضعف در انگشتان و کف دست می شود. فیزیوتراپی بعد از عمل CTS نقش مهمی در بهبود عملکرد دست، کاهش درد و بازیابی قدرت عضلات دارد و روند بهبودی را تسریع می کند.
نقش فیزیوتراپی بعد از عمل CTS
فیزیوتراپی بعد از عمل CTS نقش مهمی در کاهش درد، بهبود حرکت و پیشگیری از عوارض دارد. در این مرحله، تمرکز بر انجام حرکات پسیو برای انگشتان، مچ، آرنج و شانه دست عمل شده است، در حالی که حرکات اکتیو و تمرینات قدرتی برای سمت سالم اجرا می شوند. از طرفی، تعلیق مناسب دست به کاهش تورم و تسریع روند ترمیم کمک می کند.
هدف از انجام فیزیوتراپی بعد از عمل CTS چیست ؟
فیزیوتراپی بعد از عمل CTS یا جراحی کانال کارپال نقش حیاتی در تسریع فرآیند بهبودی و بازگرداندن عملکرد طبیعی دست دارد.
صفحه پیشنهادی : فیزیوتراپی در قزوین
هفته اول تا چهارم: کاهش درد و جلوگیری از ورم
در این مرحله، هدف اصلی فیزیوتراپی بعد از عمل CTS، کاهش درد و کنترل ورم است. فیزیوتراپیست با استفاده از تکنیک های مختلف نظیر استفاده از یخ، تمرینات نرم و مراقبت از دست، به بیمار کمک می کند تا از عوارض پس از جراحی جلوگیری کند. این درمان ها برای بهبود سریعتر و راحتی بیشتر بیمار ضروری هستند.
هفته پنجم تا هشتم: شروع تمرینات قدرتی و حرکات فعال
در این دوره، فیزیوتراپی بعد از عمل CTS به تمرکز روی تقویت عضلات و بهبود دامنه حرکتی مفصل مچ دست می پردازد. انجام تمرینات قدرتی ملایم و حرکات اکتیو، از جمله تکنیک های فیزیوتراپی است که به بهبود وضعیت بیمار کمک می کند.
4 تکنیک موثر فیزیوتراپی بعد از عمل CTS
فیزیوتراپی بعد از عمل CTS، یکی از مهم ترین مراحل بهبودی است. استفاده از تکنیک های درمانی مختلف می تواند به تسریع روند درمان و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک کند. در ادامه به معرفی بهترین تکنیک های فیزیوتراپی خواهیم پرداخت:
بستن آتل: بستن آتل بعد از عمل CTS می تواند فشار بر عصب مدیان را کاهش داده و به تسکین درد کمک کند. آتل هایی که مچ دست را در موقعیت های خاص قرار می دهند، می توانند فضای بیشتری در تونل کارپال ایجاد کرده و علائم CTS را کاهش دهند. در موارد شدید تر، ممکن است به استفاده از آتل های تمام وقت نیاز باشد تا روند بهبودی تسریع شود.
الکتروتراپی: استفاده از تکنیک الکتروتراپی به ویژه پس از جراحی CTS بسیار مفید است چرا که می تواند به کاهش درد و تورم کمک کرده و به تسریع روند بهبودی بیمار کمک کند. استفاده از این تکنیک در فیزیوتراپی باعث کاهش عوارض جراحی و بهبود سریع تر عملکرد دست می شود.
لیزرتراپی: لیزرتراپی با استفاده از انرژی نوری لیزر، به بهبود سریع تر بافت های آسیب دیده و کاهش التهاب کمک می کند. این روش درمانی می تواند باعث تسکین درد و بهبود عملکرد عصبی پس از جراحی CTS شود.
تکارتراپی: تکارتراپی یکی از روش های فیزیوتراپی است که با استفاده از انرژی رادیویی به درمان درد و التهاب کمک می کند. این روش پس از عمل CTS بسیار مفید است و می تواند به کاهش محدودیت های حرکتی و تقویت قدرت عضلات دست کمک کند. تکارتراپی به سرعت بهبودی بیمار را تسریع کرده و به آن ها کمک می کند تا عملکرد طبیعی دست را دوباره به دست آورند.
مراقبت های لازم بعد از عمل CTS
پس از جراحی سندروم تونل کارپال یا CTS مراقبت های ویژه ای ضروری است تا روند بهبودی سریع تر و بدون عوارض انجام شود. این مراقبت ها شامل نکات خاصی می شوند که رعایت آنها از اهمیت بالایی برخوردار است.
حرکت انگشتان بلافاصله پس از عمل: حرکت انگشتان برای جلوگیری از سفتی و خشکی ضروری است.
قرار دادن دست بالاتر از سطح قلب: این کار به کاهش تورم و بهبود گردش خون کمک می‌کند.
استفاده از بالش یا کوسن هنگام استراحت: کمک به نگهداری دست در موقعیت مناسب هنگام خواب یا استراحت.
دنبال کردن دستور العمل های جراح: مراقبت از زخم برای جلوگیری از عفونت و عوارض.
استفاده از دارو و پانسمان طبق دستور پزشک: دارو ها را مطابق تجویز مصرف کنید.
استفاده از بریس یا اسپلینت: برای حمایت از مچ دست تا چند هفته بعد از عمل.
عدم بلند کردن اجسام سنگین: در هفته های اول پس از جراحی، از حمل اشیاء سنگین خودداری کنید.
استراحت کافی: استراحت در کنار فعالیت معمول به بهبودی کمک می کند.
بازگشت تدریجی به فعالیت ها: بیشتر بیماران می توانند پس از چند روز به فعالیت های روزانه خود ادامه دهند اما برای فعالیت های سنگین تر به چهار تا شش هفته زمان نیاز است.
اجتناب از رانندگی: تا زمان بهبود کامل دست و بازگشت قدرت کامل، از رانندگی خودداری کنید.
رعایت رژیم غذایی سالم و متعادل: تغذیه مناسب برای تسریع روند بهبودی بسیار مؤثر است.
سخن پایانی
فیزیوتراپی بعد از عمل CTS نقش اساسی در تسریع بهبودی و بازگرداندن عملکرد طبیعی دست ایفا می کند. این درمان ها با استفاده از تکنیک هایی مانند الکتروتراپی،
لیزرتراپی و تمرینات قدرتی، به کاهش درد و تورم کمک کرده و از عوارض پس از جراحی جلوگیری می کنند.
