
در رفتگی مداوم شانه چیست؟
در رفتگی مداوم شانه یکی از مشکلات شایعی است که می تواند زندگی روزمره افراد را تحت تأثیر قرار دهد. شانه به عنوان متحرک ترین مفصل بدن انسان، امکان انجام حرکات گستردهای را فراهم می کند، اما این ویژگی همچنین خطر در رفتگی را افزایش می دهد. این وضعیت معمولاً زمانی اتفاق می افتد که سر استخوان بازو به زور از حفره شانه خارج می شود. در این مقاله به بررسی موضوع دلایل در رفتن مداوم شانه چیست، می پردازیم.
بررسی دلایل در رفتن مداوم شانه
در رفتن شانه می تواند ناشی از چندین عامل باشد. برخی از دلایل در رفتن مداوم شانه عبارتند از:
1. در رفتگی در اثر آسیب یا ضربه شدید
یکی از دلایل در رفتن مداوم شانه می تواند آسیب یا ضربه شدید باشد. در رفتگی شانه ناشی از آسیب یا ضربه شدید می تواند به عوارض جدی منجر شود. در این حالت، لیگامان های جلویی شانه آسیب دیده و بافت فیبرو موسوم به لبروم که عمق حفره گلنوئید را افزایش می دهد، و کنده می شود. این آسیب که به عنوان ضایعه بنکارت شناخته می شود، نیازمند اقدامات جراحی فوری برای ترمیم است تا از عوارض بیشتر و ناپایداری در شانه جلوگیری شود.
از دیگر خدمات پیشنهادی هیوا: فیزیوتراپی هیوا
2. فشار و کشیدگی مکرر
فشار و کشیدگی مکرر می تواند یکی دیگر از دلایل در رفتن مداوم شانه باشد. این مشکل ممکن است ناشی از شلی طبیعی لیگامان ها یا فعالیت های تکراری مانند حرکات دست بالای سر باشد. ورزشکارانی مانند شناگران، تنیس بازان و والیبالیست ها بیشتر در معرض این نوع آسیب ها قرار دارند. آگاهی از این موضوع می تواند به پیشگیری و مدیریت مناسب در زمان ورزش کمک کند.
3. ناپایداری در جهات مختلف
ناپایداری در جهات مختلف می تواند یکی از دلایل در رفتن مداوم شانه باشد. ناپایداری شانه در برخی بیماران به طور خود بخودی و در جهات مختلف مشاهده می شود. این شرایط اغلب به شلی ارثی لیگامانی مرتبط است که موجب ضعف در ثبات مفصل می شود.
از دیگر خدمات پیشنهادی هیوا: فیزیوتراپی دست در قزوین
4. پارگی لابروم
یکی از دلایل در رفتن مداوم شانه نیز پارگی لبروم است. پارگی لابروم زمانی رخ می دهد که این بافت از گلنوئید جدا شده. این پارگی ممکن است بر اثر ضربه یا حرکات تکراری مانند پرتاب توپ ایجاد شود.
5. وضعیت ژنتیکی
ژنتیک یکی از دلایل در رفتن مداوم شانه است. برخی افراد با رباط های شانهای شل به دنیا می آیند. این در رفتگی ها ممکن است بدون ضربه یا پس از آسیب های جزئی اتفاق بیفتد.
علائم در رفتن مداوم شانه چیست؟
در رفتن مداوم شانه ها نشانه هایی دارد که نشان دهنده آسیب جدی هستند. این علائم به متخصص ارتوپدی کمک می کند تا تشخیص صحیحی از وضعیت بیمار ارائه دهد. رایج ترین علائم در رفتگی شانه عبارتند از:
1. درد شدید
درد شدید ناشی از در رفتگی های مکرر شانه، معمولاً به صورت ناگهانی و در حین یا بعد از وقوع در رفتگی بروز می کند. این درد می تواند آزار دهنده و غیر قابل تحمل باشد و معمولاً با احساس آویزان بودن شانه و حرکات نا منظم مفصل همراه است. درمان به موقع برای کاهش این درد حیاتی است.
2. بی ثباتی
بعد از در رفتگی، شانه ممکن است دچار شلی یا بی ثباتی شود و به راحتی از جای خود خارج گردد. این احساس بی ثباتی می تواند مدت ها پس از جا افتادن کتف ادامه یابد و به چالش هایی در انجام فعالیت های روزمره منجر شود. به ویژه فعالیت هایی که نیاز به چرخش شانه در جهات مختلف دارند، می توانند به دلیل این مشکل دشوار شوند و بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارند.
3. ضعف عضلات
ضعف عضلات شانه ممکن است بر اثر در رفتن مداوم شانه ایجاد شود، به ویژه اگر این در رفتگی ها به موقع درمان نشوند. این مشکل می تواند به بی ثباتی بیشتر مفصل شانه منجر شود و انجام حرکاتی خاص را سخت تر کند.
4. صدای ضربه زدن یا کلیک کردن
افرادی که با مشکل در رفتن مداوم شانه مواجه هستند، ممکن است هنگام حرکت دادن بازو در برخی موقعیت ها صدای کلیک یا ضربه در مفصل شانه را بشنوند. این صدا معمولاً به دلیل خروج موقت شانه از جایگاه اصلی و بازگشت سریع آن به موقعیت اولیه رخ می دهد و می تواند نشانهای از بی ثباتی در مفصل باشد.
از دیگر خدمات پیشنهادی هیوا: فیزیوتراپی در قزوین
درمان در رفتن مداوم شانه چیست؟
درمان در رفتن مداوم شانه با توجه به عواملی چون علت اصلی، شدت آسیب، سن، وضعیت سلامت و فعالیت بیمار تعیین می شود. برخی از این روش های درمانی عبارتند از:
1. فیزیوتراپی
فیزیوتراپی با تمرکز بر تقویت عضلات اطراف شانه، به بهبود ثبات و قدرت آن کمک می کند. فیزیوتراپیست با ارائه تمرینات هدفمند، عضلات روتاتور کاف را تقویت کرده و تعادل، وضعیت و دامنه حرکتی را بهبود می بخشد.
2. اصلاح فعالیت
پرهیز از حرکات تکراری بالای سر یا ورزش های پر برخورد می تواند به طور مؤثری خطر در رفتگی مجدد شانه را کاهش دهد و سلامت مفصل را حفظ کند.
3. استراحت و یخ درمانی
استراحت دادن به شانه و استفاده از یخ روی ناحیه آسیب دیده به طور موثری درد و تورم را کاهش می دهد.
4. دارو های ضد التهابی
دارو های ضد التهابی غیر استروئیدی همچون ایبوپروفن، با کاهش درد و التهاب مؤثرند. گاهی پزشک برای تسکین سریع تر، تزریق کورتیکواستروئید ها را نیز تجویز می کند.
5. استفاده از بریس
بریس یا بند شانه با ایجاد حمایت و بی حرکتی در مفصل، به کاهش خطر در رفتگی و افزایش پایداری شانه کمک می کند.
از دیگر خدمات پیشنهادی هیوا: عارضه های سکته مغزی در قزوین
6. جراحی
جراحی یک روش مؤثر برای درمان قطعی در رفتگی مداوم شانه است که بسته به شدت آسیب دیدگی و نوع مشکل، ممکن است به صورت آرتروسکوپی یا جراحی باز انجام شود. در روش آرتروسکوپی، که کمتر تهاجمی است، پزشک با استفاده از یک دوربین کوچک و ابزار های مخصوص از طریق برش های کوچک به مفصل شانه دسترسی پیدا کرده و بافت های آسیب دیده را ترمیم می کند.
این روش به دلیل کم بودن برش ها و دوره بهبودی کوتاه تر، محبوبیت زیادی دارد. اما در مواردی که آسیب شدید تر یا مشکلات ساختاری وجود داشته باشد، جراحی باز توصیه می شود. در این روش، برشی بزرگ تر ایجاد می شود تا پزشک بتواند به راحتی مفصل شانه را بررسی و ترمیم کند.
سخن پایانی
در رفتن مداوم شانه یکی از مشکلات شایع است که بسیاری از افراد در طول زندگی خود با آن مواجه می شوند. شانه ها به خاطر ساختار آناتومیکی خود، به راحتی دچار پیچ خوردگی و در رفتگی می شوند. عواملی مانند آسیب های ورزشی، تصادفات، یا حتی زمین خوردن می توانند منجر به این وضعیت شوند. در صورتی که علائم در رفتگی را تجربه کردید، مهم است که به سرعت به یک مرکز درمانی مراجعه کرده و با متخصص ارتوپدی مشورت کنید. دریافت درمان مناسب و به موقع می تواند به بهبودی کامل و بازگشت به عملکرد طبیعی شانه کمک کند.